نتیکت واژه ی به نسبت جدیدی  است که شاید تازگی ها وارد سبد واژگان آدم ها شده است. شاید بارها در گروه های تلگرام و … شاهد اعتراض برخی دوستان بوده ایم که چرا دو نیمه شب در گروه مطلبی را ارسال می کنند و عده ای هم به رسم حل مشکل و کدخدامنشی پاسخ می دهند تلگرامت رو mute قرار بده تا از این مشکلات  نداشته باشی و …

شما ممکن است آدابی را در خانه‌ی مادربزرگتان به‌جا بیاورید که در خانه خودتان اهمیت نداشته باشد. یا مثلا تیشرتی را که به راحتی برای سینما رفتن انتخاب می‌کنید، توی عروسی دوستتان نمی‌پوشید.

در زندگی روزمره، در دنیای واقعی یک سری کدهای اخلاقی و آداب اجتماعی وجود دارد که شما برای یادگیری‌اش کلاس مخصوصی نمی‌روید یا کتاب خاصی نمی‌خوانید اما به تدریج وقتی وارد اجتماع می‌شوید و در حین معاشرت با دیگران و رشد فکری، کم‌کم تعاریفی دستت‌تان می‌آ‌ید. البته چون دفترچه راهنمایی در این زمینه وجود ندارد، این آداب و اصول از خانواده به خانواده و از گروه به گروه فرق دارد اما اگر از فاصله بهشان نگاه کنید، شباهت‌ها و ساختارهای مشابه زیادی در آنها می‌بینید.

حالا این دنیای مجازی هم برای خودش اصول و آدابی دارد که رعایت کردنش باعث می‌شود شان و شخصیت شما در این محیط ارج نهاده شود. این آداب قانون تدوین شده نیستند و اگر رعایت نکنید کسی شما را جریمه نمی‌کند. اما به هرحال باید یک فرقی بین کسی که آشغال از پنجره ماشین بیرون می‌ریزد و کسی که همیشه یک کیسه آشغال در ماشین دارد باشد، موافق نیستید؟

اما نتیکت چیست؟

اتیکت (Étiquette) کلمه‌ای فرانسوی است که به مجموعه‌ای از ضوابط و قواعد رفتاری گفته می‌شود که در هر جامعه، طبقه و یا گروه انتظار انجام آنها می‌رود و نماد تربیت و هنجار محسوب می‌گردد. اتیکت یا همان آداب می‌تواند در جوامع مختلف متفاوت باشد. نتیکت ترکیبی است از کلمه Net به معنای اینترنت و اتیکت. البته بعضی‌ها هم می‌گویند نت از Network می‌آید که فرق چندانی برای ما ندارد و به هرحال معنای شبکه‌ای را دارد که افراد را به صورت الکترونیکی به هم متصل می‌کند.

آیا می‌خواهید کاربر معتبر و قابل احترامی باشید و دیگران را کمتر ناخواسته حرص بدهید؟

دوست دارید افراد زیادی در شبکه‌تان باشند و پست‌ها و نظرات و ایمیل‌هایتان را بخوانند و با شما در تماس باشند؟ اگر مطالب این نوشتار را اجرا نکنید  قرار نیست پلیس جریمه‌تان کند اما مطمئنا هم خودتان تجربه بهتری از وبگردی و حضور در شبکه‌های اجتماعی خواهید داشت، هم بقیه کاربرها در ارتباط با شما حساب دیگری برایتان باز می‌کنند و خلاصه آدم‌های حساس و وسواسی وب هم کمتر از دست شما سکته می‌کنند.

نظر شما چیست؟

نظرتان را با ما در میان بگذارید.

می‌دانیم، درد مشترک است دیگر و این درد مشترک، هرگز جدا جدا، درمان نمی‌شود!

این مطلب ادامه دارد…..